In mijn praktijk tref ik regelmatig klanten die thuis zijn komen te zitten met burn-outklachten. Burn-out is een breed arbeidsmaatschappelijk verschijnsel, dat zeer ontwrichtend werkt en veel geld kost. Daar zijn de geleerden het wel over eens. Maar daar zit nu even niet zozeer mijn zorg.
Mijn zorg zit altijd bij de mensen die het aangaat. Uiteraard bij degene met de burn-outklachten, maar ook de directe omgeving, gezin en familie, en de werkomgeving, de directe collega’s, en natuurlijk ook de werkgever. Het zal je werknemer maar zijn die er voor lange tijd “uitklapt”.
Er zit een lang traject voordat burn-outklachten zich zo gaan manifesteren dat “overleven” niet meer mogelijk is. Regelmatig is men een half jaar tot een jaar, soms zelfs nog langer, al bezig met het opbouwen van klachten voordat thuiszitten nog de enige optie is om tot rust te komen en herstellen. En thuiszitten is wel even noodzakelijk, maar nooit de oplossing.
Thuis komen te zitten gaat vaak gepaard met een verstoorde arbeidsrelatie met collega’s en de werkgever plus de nodige spanningen thuis. Daarbij komt de angst voor het verlies van de baan of opdrachtgevers, het niet meer kunnen betalen van de hypotheek en de schaamte en gezichtsverlies richting de omgeving, waardoor burn-out vaak nog heftiger wordt ervaren dan zou hoeven.
En hoewel met een gedegen aanpak het herstel relatief snel kan gaan, is mijn ervaring wel dat het herstelproces vlotter en vooral makkelijker kan lopen als signalen al eerder worden herkend en onderkend.
Juist door deze tijd, waarin in de maatschappij veel spanning opbouwt kan het niet anders dan dat deze zich gaat openbaren als het maatschappelijk leven weer enigszins genormaliseerd wordt.
Met als veel mensen met burn-outklachten tot gevolg.
Dit moeten we zien te voorkomen en dat kan alleen maar door het nu al bespreekbaar te maken en ook bespreekbaar te houden. Als werknemer: bespreek uw veranderde werksituatie met uw collega’s en of uw leidinggevende, maar ook thuis. En als werkgever: draag zorg voor een bedrijfscultuur waarin men alert is op stresssignalen en waarin leidinggevenden actief met medewerkers in gesprek gaan over de huidige situatie. Laat dit “breed leven” in uw organisatie.
Voor iedereen is het van belang dat alles er aan gelegen is dat Burn-out wordt voorkomen waar dat kan. Dit kan alleen door preventie.
Wilt u hierover verder in gesprek, stel gerust uw vragen.
Met vriendelijke groet,
Peter Bezemer